您的位置首页生活小窍门

马来语为何又名巫语?

马来语为何又名巫语?

巫语的来源  巫语是来源于filum Austrik. Filum Austrik又分为两个主流 ,那是Austroasia族和Austronesia族 (以前被称为Malayo-Polinesia) Austronesia族可以分为4种,那是Indonesia (Nusantara), Melanesia, Mikronesia, dan Polinesia.  Indonesia (Nusantara)的巫语可以分类为16 种的语言-- Filipina, Sumatera, Jawa, Kalimantan, Bali-Sasak, Gorontalo, Tomini, Toraja, Loinang, Bunku-Laki, Sulawesi Selatan, Muna-Butung, Bima-Sumba, Ambon-Timur, Sula-Bacon, Halmahera Selatan-Irian Jaya. Dalam subkeluarga Sumatera termasuk bahasa Aceh, Batak, Minangkabau, Melayu, Nias, Lampung, dan orang Laut.  上面的翻译有点怪。。。因为能力有限。。。  有几种的理论说巫语的学者是来自Austronesia族群的.他们是来自Yunan省。他们是分两批来东南亚的。第一批是Melayu Proto,他们是在公元 2,500 前来的.搬迁原因不明。他们是住在河口/河边或海边,因为要解决吃的及喝的 。第二批是Melayu Deutro,他们是在大约公元前1,500来的。搬迁原因不明。Melayu Deutro是跟着 Melayu Proto所走的路来的。当他们来到南方,他们就把第一批的人赶誉枯向和的源头或深山/偏僻的内陆地区。Melayu Deutro 就居住在河边,低地或海边。  除此以外,也有理论说巫语是来自亚洲内陆,这是西方学者的研究 H. Kern 说东南亚群岛丛氏的居民来自Assam,印度东方的一个地方。他做此结论因为他发现Sumatera,Borneo和Assam的种族部落的风俗习惯与在印度的Naga种族一样  Henry Yule 的意见与J.R. Logan是相同的。亚洲内陆居民的风俗习惯与马来群岛(东南亚)居民的是一样的。这些共同点足以证明他们是拥有一样的祖先。  根据研究,东南亚群岛到Teduh洋的居民是来自东南亚内陆的,但是真正的地点不详。有的是来自云南(Yunan), 中国的西南, 也有的说是来自Assam, 印度, 亚洲中部或是东南亚南边内陆。  2. 巫语的发展  巫语是在7世纪开始在马来群岛使用。它是这里的200多种沟通的媒体之一。当时马来群岛的政府是Kalingga, Kendiri, Singgahsari和Majapahit.  巫语能够迅速发展是因为它拥有接受外语的影响的特资。  2.1 巫语与马六甲王朝的辉煌时代  巫语迅速传播是因为回教在13世纪时传入马来群岛。  原因如下:  • 传教士的缘故  • 马六甲是出名的码头  • 王族与商人的缘故  自从马六甲在1511年衰弱后,就成为葡萄牙, 荷兰, 英国和日本的殖民地。由于英国的影响,当地的贵族就呼吁学者及人民把巫语当主要语言。马六甲衰弱后,发展回教的文化中心就搬到Riau, Acheh 和Palembang.  翻译到这里,发觉与你要的无关。。。=。=!!!说的庆郑洞都是历史。。。。  翻译到这里先。。。其他有空补上,翻译的不好别见怪  2.3 Bahasa Melayu pada Zaman Pramerdeka  Semangat untuk mengembangkan bahasa Melayu di Nusantara termuat dalam Sumpah Pemuda (1928) yang mendaulatkan bahasa Melayu/ bahasa Indonesia sebagai bahasa politik dan perjuangan. Perkembangan politik di Indonesia turut mempengaruhi Tanah Melayu dalam usaha mencapai kemerdekaan.  Di Tanah Melayu Persatuan Penulis ASAS 50, pelajar-pelajar Sekolah Inggeris, pelajar-pelajar SITC, pelajar Timur Tengah meluahkan rasa tidak puas hati terhadap British.  Persoalan bahasa terus dibincangkan sehingga kemuncaknya pada tahun 1955-1959 apabila wujudnya Laporan Razak (1956). Antara perkara penting dalam laporan tersebut ialah:  • Satu sukatan pelajaran yang sama  • Bahasa Inggeris dan bahasa Melayu dijadikan mata pelajaran wajib.  • Pada Kongres Bahasa dan Persuratan Melayu ke-3 yang berlangsung pada 16-21 September 1956 bertempat di Johor Bahru dan Singapura telah bersetuju menubuhkan Balai Pustaka yang kemudiannya dikenali sebagai Dewan Bahasa dan Pustaka.